معرفی دوربین جدیدی از سامسونگ با عنوان Samsung NX20

از سال 2008 که کم کم نخستین دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض به بازار آمدند زمان زیادی می‌گذرد. در این مدت، پاناسونیک با مدل‌های مختلف سری GF، المپوس با سری PEN و سونی با سری NEX محصولات خیلی خوبی را به بازار ارائه کرده‌اند. اما سامسونگ هم بیکار ننشسته بود و مدل‌هایی چون NX10، NX100 و NX200 را روانه‌ی بازار کرد که اتفاقا با استقبال خیلی خوبی مواجه شدند. تا به حال توضیحات خیلی زیادی را نیز درباره‌ی این نوع دوربین‌ها داده‌ایم. دوربین‌هایی که همانند دوربین‌های DSLR لنزهای قابل تعویض دارند، ولی خبری از آینه‌ی داخلی، چشمی اپتیکال، جثه‌ی بزرگ و صدای بلند شاتر نیست. در

معرفی دوربین جدیدی از سامسونگ با عنوان Samsung NX20از سال 2008 که کم کم نخستین دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض به بازار آمدند زمان زیادی می‌گذرد. در این مدت، پاناسونیک با مدل‌های مختلف سری GF، المپوس با سری PEN و سونی با سری NEX محصولات خیلی خوبی را به بازار ارائه کرده‌اند. اما سامسونگ هم بیکار ننشسته بود و مدل‌هایی چون NX10، NX100 و NX200 را روانه‌ی بازار کرد که اتفاقا با استقبال خیلی خوبی مواجه شدند. تا به حال توضیحات خیلی زیادی را نیز درباره‌ی این نوع دوربین‌ها داده‌ایم. دوربین‌هایی که همانند دوربین‌های DSLR لنزهای قابل تعویض دارند، ولی خبری از آینه‌ی داخلی، چشمی اپتیکال، جثه‌ی بزرگ و صدای بلند شاتر نیست. در حقیقت این دوربین‌ها می‌توانند به عنوان دوربین پشتیبان برای عکاسان DSLR ، یا آن‌هایی که کیفیت بالا و ویژگی‌های DSLR ها را دوست دارند ولی جثه‌ی بزرگ آن‌ها را نمی‌پسندند به کار روند. پیش‌تر به این دوربین‌ها، دوربین‌های میکرو چهار سوم هم گفته می‌شد. این به آن دلیل بود بر روی مدل‌های نخست دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض، از سنسورهای تصویر با سایز 18X13.5 میلی متر بهره گرفته می‌شد. این سنسورهای تصویر به سنسورهای چهار سوم معروف هستند و از آن جایی که بر روی دوربینی کوچک‌تر به کار گرفته شدند (مثل دوربین بدون آینه و با لنز قابل تعویض Panasonic Lumix GF1 در سال 2008) بنابراین به این دوربین‌ها میکرو چهار سوم گفته شد. اما اکنون می‌دانیم که کمپانی‌های مختلف سنسورهای تصویر مختلفی را بر روی این نوع دوربین‌ها می‌گذارند و بنابراین دیگر نمی‌توان به همه‌ی آن‌ها میکرو چهار سوم گفت. مثلا NX20 مجهز به سنسور تصویر 23.5X15.7 میلی متری است که دقیقا همان سنسور سایز APS-C است که بر روی دوربین‌های DSLR قرار می‌گیرد. این در حالیست که مثلا دوربین Pentax Q مجهز به سنسوری با ابعاد 6.17X4.55 میلی متر است، یعنی همان سنسور تصویری که بر روی دوربین‌های کامپکت وجود دارد. بنابراین می‌بینیم که ظاهرا دیگر نمی‌توان به همه‌ی دوربین‌های با لنز قابل تعویض-بدون آینه، دوربین میکرو چهار سوم گفت. حتی از واژه‌ی کامپکت هم برای آن‌ها صرف نظر می‌کنیم چرا که ممکن است واقعا کامپکت نباشند. این را نیز بگوییم که معمولا تا به حال کمپانی پاناسونیک از سنسور های تصویر چهار سوم استفاده کرده است و وضعیت برای المپوس نیز با بعضی استثنائات تقریبا به همین شکل بوده. این در حالی است که سونی و سامسونگ از سنسورهای تصویر APS-C بر روی دوربین‌های خود استفاده کرده‌اند که البته با توجه به سنسور تصویر بزرگ از کیفیت عکس‌های آن‌ها نیز انتظار بیشتری می‌رود. بسیار خوب، بهتر است که به سراغ NX20 برویم. همان‌طور که گفتیم این مدل جایگزین دوربین NX10 که در سال 2010 معرفی شد؛ می‌شود. NX20 پیشرفت‌های خیلی زیادی را شاهد بوده و علاوه بر تجهیز به Wi-Fi داخلی برای انتقال بی‌سیم عکس‌ها و فیلم‌ها به دستگاه های سازگار، مجهز به سنسور تصویر 20 مگاپیکسلی هم می‌باشد. سامسونگ از ویژگی Wi-Fi این دوربین با نام SMART Link هم یاد می‌کند. شما می‌توانید با دوربین مستقیما به شبکه وصل شوید و عکس‌هایی که گرفته‌اید را بر روی شبکه های اجتماعی مثل Facebook آپلود کنید. و یا اینکه از طریق ویژگی Samsung Mobile Link Function، دوربین را به گوشی هوشمند، تبلت و یا تلویزیون سامسونگ خود متصل کنید تا تصویر دوربین مستقیما بر روی نمایشگر این دستگاه‌ها نشان داده شود و بدین ترتیب یک منظره یاب بی‌سیم داشته باشید. از نظر ظاهری، NX20 نسبت به دو مدل دیگر بیشتر شبیه به DSLR ها می‌باشد و ابعاد بزرگ‌تر و وزن سنگین‌تری هم دارد. البته به دلیل دستگیره‌ی نسبتا بزرگ و خوبی که دارد، به راحتی می‌توانید آن را در دست بگیرید. از نظر چینش دکمه‌ها، کنترل‌ها و دیگر ویژگی‌ها نیز خیلی شبیه به دوربین‌های DSLR سطح مبتدی است. پیش از این درباره سنسور تصویر این دوربین توضیحاتی داده‌ایم. سنسور تصویر این دوربین، 20 مگاپیکسلی و از نوع APS-C CMOS است. یعنی هم بزرگ و هم با رزولوشن بالا. بنابراین به کیفیت و دقت عکس‌های آن امید خیلی زیادی داریم که البته این موضوع پس از تست عکس‌ها آشکار می‌شود. این در حالیست که NX10 از همین سنسور ولی با رزولوشن 15 مگاپیکسل بهره می‌برد و کیفیتی بسیار عالی را ارائه می‌داد. گستره‌ی حساسیت سنسور آن نیز تا 12,800 می‌باشد که نشان دهنده‌ی عملکرد حرفه ای دوربین و مناسبت آن برای عکاسی در شب است. این دوربین توانایی عکاسی در فرمت خام و حرفه ای RAW را نیز دارد که معمولا عکاسان حرفه ای تر به سراغ آن می‌روند چرا که به دلیل غیر فشرده بودن دست شما را برای ویرایش‌های بعدی باز تر می‌گذارد. همانند دیگر دوربین‌های غیر DSLR و تقریبا همه‌ی دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویضی که تا به حال دیده‌ایم، فن آوری فوکوس خودکار این دوربین نیز از نوع Contrast Detection یا تشخیص کنتراست می‌باشد. پیش از این انتظار می‌رفت که این فن آوری خیلی کندتر از فن آوری فوکوس خودکار Phase Detection که در دوربین‌های DSLR قرار دارد عمل کند، ولی اکنون شاهد این هستیم که در بسیاری از دوربین‌های این چنینی، سرعت فوکوس خودکار واقعا نزدیک به سرعت فوکوس خودکار در دوربین‌های DSLR است. این دوربین مجهز به نمایشگر 3 اینچی چرخنده‌ی 614,000 پیکسلی می‌باشد. نمایشگر از نوع AMOLED است که بنابراین کیفیت بسیار بالایی را ارائه می‌دهد و مصرف کمی هم دارد. این در حالیست که مدل ارزان قیمت‌تر NX1000 مجهز به نمایشگر 921,000 پیکسلی است که البته AMOLED نیست و از نوع TFT می‌باشد. چشمی الکترونیکی آن نیز که رزولوشن 1.44 میلیون پیکسل را داراست، کیفیت خیلی بالایی را ارائه می‌کند و با توانایی پوشش 100 درصد میدان دید آپشن خیلی خوبی برای کادر بندی در عکاسی می‌باشد. ویژگی چرخندگی نمایشگر باعث می‌شود که بتوانید خیلی راحت‌تر در جهات مختلف عکاسی کنید. اما ویژگی خیلی خاصی که این نمایشگر دارد این است که فاصله‌ی خالی بین نمایشگر و شیشه‌ی محافظ با نوعی صمغ ضد UV پر شده که باعث می‌شود تا بازتاب‌های داخلی کاهش یابد و بدین ترتیب شفافیت و کنتراست در شرایط نوری مختلف بهبود پیدا کند. برخلاف دو دوربین NX210 و NX1000، بیشینه‌ی سرعت شاتر این دوربین تا 1/8000 ثانیه و کمینه‌ی آن تا 30 ثانیه است که این گستره حتی از گستره‌ی سرعت شاتر دوربین‌های DSLR سطح مبتدی نیز بیشتر می‌باشد تا عملکردی کاملا حرفه ای برای شما داشته باشد. از دیگر ویژگی‌های حرفه ای این دوربین می‌توان به مودهای عکاسی Manual، Shutter priority و Aperture priority اشاره کرد که کنترل کاملی بر روی نور دهی را به شما می‌دهند. این مودهای عکاسی می‌توانند از طریق پیچ تنظیم بالای دوربین انتخاب شوند. اگر از جمله‌ی عکاسان مبتدی یا آن‌هایی هستید که حوصله‌ی درگیر شدن با تنظیمات نور دهی دوربین خود را ندارند، می‌توانید مود عکاسی Smart را انتخاب کنید تا بدین ترتیب برای عکاسی فقط لازم باشد که دوربین را به سوی سوژه نشانه بروید و دکمه‌ی شاتر را بفشارید تا بهترین و با کیفیت‌ترین عکس به صورت خودکار گرفته شود. همان‌طور که گفتیم سرعت عکاسی پیاپی آن نیز 8 فریم بر ثانیه است که سرعتی کاملا بالاتر از بیشتر دوربین‌های DSLR است. این دوربین در ضمن مجهز به مودهای عکاسی Panorama، 3D و 3D Panorama نیز هست. این دوربین مجهز به فلاش داخلی Pop-up با برد 11 متر نیز هست که یک فلاش بسیار قوی می‌باشد. اما حتی اگر نخواستید از آن استفاده کنید، می‌توانید از طریق کفشک فلاش اکسترنال، از فلاش های قابل خریداری مدل SEF-42A و SEF220A استفاده کنید. همچنین از طریق همین کفشک فلاش اکسترنال، می‌توانید GPS مدل WGS84 را نیز متصل نمایید. این دوربین توانایی ضبط ویدیویی 1080p Full HD با سرعت 30 فریم بر ثانیه را نیز دارد که خوشبختانه می‌تواند علاوه بر فرمت H.264، در فرمت MPEG4 هم ذخیره شود. صدا نیز به صورت استریو ذخیره می‌گردد. به وسیله‌ی پورت و کابل HDMI هم می‌توانید فیلم‌ها و عکس‌های گرفته شده را مستقیما به تلویزیون‌های دیجیتال منتقل کنید و تماشا نمایید. اما شاید بزرگ‌ترین مسئله ای که در این قسمت با آن برخوردیم، جایگیری نامناسب دکمه‌ی قرمز رنگ Record است که نه در قسمت پشتی و نه در قسمت بالایی قرار گرفته، بلکه بر روی لبه قرار دارد که به نظرمان چندان مناسب نیست. عکس‌ها و فیلم‌های گرفته شده بر روی کارت حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC ذخیره می‌شوند. باتری لیتیوم-یونی BP1310 نیز در هر بار شارژ کامل توانایی پشتیبانی برای گرفتن تا 360 عکس را بر روی این دوربین دارد. به هر صورت همان‌طور که گفتیم، NX20 مدل دیگری از دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض شرکت سامسونگ می‌باشد که پیشرفت‌های خوبی را نسبت به NX10 شاهد بوده است و شاید از خاص‌ترین ویژگی آن بتوان به همان Wi-Fi داخلی اشاره کرد. این دوربین از همه‌ی لنزهای NX mount سامسونگ نظیر لنزهای 16mm، 18-55mm، 18-200mm، 20mm، 20-50mm، 30mm، 50-200mm، 60mm و 80 میلی متر پشتیبانی می‌کند