راهنمای خرید لنز برای دوربین های دیجیتال

هنگامیکه که یک دوربین SLR دیجیتال با لنز قابل تعویض خریداری میکنید اولین چیزی که به ذهنتان میرسد تهیه ی یک لنز و یا دو لنز اضافی جهت فراهم کردن لوازم جانبی دوربین تان است.میتوان گفت تهیه ی لنز اولین قدم در آزمایش انعطاف پذیری سیستم دوربین است اما با لنزهای متعددی که در بازار است ممکن است تا در انتخاب خود سر درگم شوید.هدف ما از نوشتن این مقاله راهنمایی گام به گام شما برای شناخت انواع لنزها و کاربردشان است و در انتها خواهید دریافت که کدام لنز برای شما و دوربین تان مناسب و کاربردی تر است.

راهنمای خرید لنز برای دوربین های دیجیتال

لنزها چگونه نام گذاری میشوند ؟

برای کاربران جدید و آماتور جست و جوی یک لنز در وب سایت های تولیدکنندگان ممکن است بسیار مبهم و گیج کننده باشد چراکه لنزها را اغلب با لیست های طولانی از حروف و اعداد نام گذاری میکنند ولی پیشنهاد میکنیم تا نام طولانی انها را نادیده بگیرید و عمدتا به 5 چیز اصلی توجه کنید .

فاصله ی کانونی : زاویه ی لنز را تعریف میکند.

دیافراگم : جمع آوری مقدار نور را درون لنز شرح میدهد.

لرزش گیر تصویر: بعضی لنزها شامل واحدهایی نظیر لرزش گیر اپتیکال میشوند که اثرات تاری و کشیدگی تصاویر ناشی از لرزش دست را خنثی میکنند.

فرمت : سایز سنسور طراحی شده را توضیح میدهد.

ماونت لنز : تعیین کننده ی سایز فیزیکی لنز است.

فاصله ی کانونی

فاصله ی کانونی با ترکیب سایز سنسور دوربین اولین مورد برای توصیف یک لنز است.فاصله ی کانونی زاویه ی دیدیست که یک لنز پوشش میدهد و با اعداد کوچکتر نمایش داده میشوند که زاویه واید را شرح میدهند و در مقابل لنز های زوم با اعداد بزرگتر نمایش داده میشوند.این اعداد نشان دهنده ی مقدار زوم و بزرگنمایی است که میتوانید داشته باشید.به عنوان مثال لنزی با فاصله ی کانونی 55-18 میلیمتری که عدد 18 نماد زاویه ی واید و عدد 55 نماد زوم آن است.

تصویر مقابل نشان می‌دهد که چگونه میدان دید با فاصله کانونی، روی یک دوربین با رایج ترین اندازه سنسور یعنی APS-C (که توسط کانن، نیکون، پنتاکس و سونی استفاده می شود) تغییر می‌کند. همچنین جدول تبدیل زیر نشان می‌دهد که این میدان دید چگونه با دو سایز سنسور استاندارد دیگر به نام فول فریم که هم اندازه یک نگاتیو فیلم ۳۵ میلیمتری است و Four Thirds که توسط المپیوس و پاناسونیک استفاده می‌شود، رابطه دارد.

به منظور راحتی مقایسه، لنزها اغلب با فاصله کانونی معادل ۳۵ میلیمتری آنها ذکر می‌شوند. برای مثال یک لنز کیت ۱۸-۵۵ میلیمتر ممکن است به صورت معادل ۲۸-۹۰ میلیمتر آن ذکر شود. درک این مطلب مهم است که این بدین معنی است که یک لنز ۱۸-۵۵ میلیمتر با سایز APS-C همان زاویه دیدی را پوشش می‌دهد که یک لنز ۲۸-۹۰ میلیمتر روی یک دوربین ۳۵ میلیمتری پوشش می‌دهد نه این که فاصله کانونی یک لنز روی سنسورهای مختلف تغییر می‌کند.

دیافراگم

دیاف ، دومین پارامتر عمده در توصیف یک لنز است.دیافراگم در دوربین عکاسی به تیغه هایی گفته می شود که درون لنز قرار گرفته اند و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور را از روزنه میانی آنها که به آن اپرچر گفته می‌شود، کنترل می‌کنند. این تیغه‌ها که به طور معمول ۶ تا ۹ عدد هستند، طوری طراحی شده‌اند که با باز شدن، میزان نور را زیاد و با تنگ شدن، میزان نور را کم می‌کنند.میزان باز بودن این روزنه توسط عددهایی تعریف می‌شود که از تقسیم فاصله ی کانونی بدست می آیند.مقدار دیاف را در فرمت های مختلفی از قبیل F4, f/4, 1:4 میتوان نشان داد.عدد کوچکتر به معنی حداکثر دیاف بزرگتریست که لنز دارد و بنابراین نور بیشتری را جمع میکند.به عنوان مثال لنز F2.8 نسبت به F4 دو برابر نور بیشتری را جمع میکند.

یک لنز با حداکثر دیاف بزرگتر امکان عکاسی در شرایط نوری ضعیف را مقدور می سازد و به عنوان مثال میتوانید در خانه و بدون استفاده از فلاش عکاسی کنید.همچنین لنزی با دیاف بزرگتر عمق میدان را کاهش میدهد ( برای مثال چه مقدار از تصویر در پشت و جلوی نقطه ی فوکوس شارپ تر به نظر میرسد ) ، که از جنبه های مهم عکاسی خلاقانه است.


یک دیاف بزرگ مثل F2.8 یک عمق میدان سطحی را پدید می آورد و امکان جداسازی عنصری را در تصویر فراهم میکند.	همچنین لنزی با دیاف بزرگ امکان عکاسی در فضاهای بسته را بدون نیاز به فلاش فراهم میکند.

لرزش گیر تصویر

تثبیت کننده ی تصویر ویژگی جدیدی است که طی سال های اخیر تمامی دوربین های عکاسی به آن مجهز شده اند و تولید کنندگان به روش های مختلفی آن را در سیستم های عکاسیشان پیاده کرده اند. کمپانی های پنتاکس و المپوس ان را در بدنه ی دوربین جای داده اند و کمپانی های دیگری نظیر Canon, Fujifilm, Nikon, Panasonic و Samsung آن را درون لنزهای دوربین هایشان طراحی کرده اند.تثبیت کننده ی تصویر( Image stabilization ) در لنزهای تله بسیار مفید و کاربردی است.

سیستم تثبیت کننده ی تصویر لرزش دوربین را تا درجات بیشتری خنثی کرده و تصویربرداری روانتر با لرزش کمتر را امکان پذیر می کند و از ثبت عکس های ناقص و تار جلوگیری خواهد کرد.اگر دوربینتان فاقد تثبیت کننده ی داخلیست پیشنهاد میکنیم که یک لنز تله با سیستم Image stabilization را برای خرید در نظر بگیرید.

تولیدکنندگان مختلف، سیستم تثبیت تصویر اپتیکی مبتنی بر لنز را، با رعایت اصول مربوط به نامگذاری لنزها، به صورت‌های مختلفی نامگذاری می کنند. آنچه شما هنگام خرید نیاز دارید بدان توجه کنید در این جا ذکر شده است :

· کانن (Canon) : ( Image Stabilization (IS

· فوجی فیلم ، پاناسونیک و سامسونگ ( Fujifilm, Panasonic and Samsung ) :Optical Image Stabilization (OIS)

· نیکون Nikon) ) : ( Vibration Reduction (VR

· سونی ( SonyNEX system) : ( Optical Steady Shot (OSS

· سیگما ( Sigma) : ( Optical Stabilization (OS

· تارمون ( Tamron ) : (Vibration Control (VC

فرمت

بیشتر دوربین‌های ارزان قیمت‌تر SLR و بدون آینه از سنسور APS-C استفاده می‌کنند که اندازه تقریبی آنها 24mm x 16mm یا کمتر از نصف اندازه یک نگاتیو فیلم قدیمی 35 میلیمتری است (نیکون، این دوربین‌ها را DX می‌نامد). ضمنا در دوربین‌های رده بالای کانن، نیکون و سونی که اصطلاحا فول فریم نامیده می‌شوند ، سنسورها حدودا برابر با اندازه یک نگاتیو 35 میلیمتری هستند، به عنوان مثال 24mm x 36mm (دوربین‌های حرفه‌ای و پرسرعت قدیمی تر کانن از یک اندازه سنسور میانی به نام APS-H بهره می بردند). در ضمن پاناسونیک و المپیوس از یک فرمت اندکی کوچکتر به نام Four Thirds در دوربین های با لنز قابل تعویض خود استفاده می‌کنند.

همه تولیدکنندگان بزرگ (البته به جز المپیوس و پاناسونیک) اکنون مجموعه‌ای از لنزهایی را ارائه می‌کنند که به طور خاص برای دوربین‌های APS-C بهینه شده‌اند. این لنزها به طور کلی برای استفاده عمومی و به طور خاص برای زوم های واید بهترین گزینه هستند. لنزهایی که برای دوربین‌های فول فریم طراحی شده‌اند، به خوبی روی دوربین‌های APS-C هم کار میکنند. اما لنزهای APS-C به درستی بر روی دوربین‌های فول فریم کار نمی‌کنند. اگر در آینده نزدیک به فکر ارتقاء به یک سیستم فول فریم هستید، می‌بایست این موضوع را مدنظر داشته باشید.

سازندگان، لنزهای SLR با فرمت APS-C خود را به صورت زیر برچسب گذاری می‌کنند:

· Canon – EF-S

· Nikon – DX

· Pentax – DA

· Sony – DT

· Sigma – DC

· Tamron – Di II

· Tokina – DX

سیگما و تامرون، برچسب‌های بخصوصی برای لنزهای دوربین‌های بدون آینه نیز دارند که به ترتیب DN و Di III نامیده می‌شوند. در زمان نگارش این متن، توکینا لنزی از این نمونه را تولید نمی‌کند.

ماونت لنزها

هر تولید کننده ای ماونت لنزهای اختصاصی خود را طراحی میکند و بدین معنیست که لنزها نمیتوانند با برندهای مختلف استفاده شوند.به عنوان مثال لنزهای کانن نمیتوانند در بدنه ی دوربین های نیکون فیکس شوند.اما دو استثناء وجود دارد و این که کمپانی های المپوس و پاناسونیک هر دو برای دوربین های DSLRاز ماونت های چهار سوم و برای کامپکت‌های با لنز قابل تعویض بدون آینه شان از ماونت های میکرو چهار سوم استفاده میکنند.SLR های سامسونگ اساسا با مدل‌های مانت KAF پنتاکس شناخته می‌شدند، هرچند این شرکت اکنون روی سری NX ILC تمرکز دارد.

همچنین تعدادی از کمپانی های ثالث به ویژه سیگما ، تارمون و توکینا لنزهایی تولید میکنند که با برندهای مختلف سازگاری دارند.ما در جدول زیر لیستی از ماونت لنزهای موجود در بازار را برایتان لیست کرده ایم :

تولید کننده	SLR	ILC ( کامپکت با لنز قابل تعویض)
کانن	EF, EF-S	EF-M
فوجی	F	XF
نیکون	F	1
المپوس / پاناسونیک	Four Third	Micro Four Thirds
پنتاکس	KAF	Q
سامسونگ	KAF	NX
سیگما	SA	-
سونی	Alpha (A)	E

نسل جدید دوربین های کامپکت با لنز قابل تعویض، با استفاده از آداپتور لنزها، میزانی از سازگاری با مانت SLR سازنده مربوطه را ارائه می‌دهند. ولی در کل، عملکرد آنچنان رضایتبخش نیست، به ویژه این که اتوفوکوس اغلب کند و با تاخیر است.

لنزهای زوم در برابر پرایم

لنزهای زوم طی چند سال گذشته تقریبا فراگیر شده‌اند، در نگاه نخست خرید لنزی که به یک زاویه دید محدود است ممکن است بی معنی به نظر برسد. ولی لنزهای پرایم هنوز هم برخی مزیت های کاملا واقعی دارند. در مقایسه با لنزهای زوم، لنزهای پرایم معمولاً کوچکتر و سبکتر هستند، دهانه دیافراگم بازتری دارند، و تصاویر شارپ تری ارائه می‌دهند. این فاکتورها آنها را برای اهداف خاص شدیدا مفید و کاربردی می‌نماید، برای مثال در عکسبرداری در نور کم که زیاد بودن ماکزیمم دهانه دیافراگم یک مزیت عمده است.

لنزهای پرایم با فاصله کانونی ثابت اغلب نسبت به لنزهای زومی که همان زاویه دید را پوشش میدهند بسیار کوچکتر و سبکترند.

لنزهای متداول

زوم استاندارد

یک لنز زوم استاندارد، لنزی با کاربرد عمومی است که محدوده‌ای از فاصله کانونی را از زوایای واید تا تله‌های متوسط پوشش می‌دهد. روشن ترین مثال، لنز کیتی است که به همراه دوربین ارائه می‌شود (معمولا یک لنز 18-55mm f3.5-5.6 برای APS-C)، اما این لنز می‌تواند توسط لنزی با دامنه بیشتر و کیفیت اپتیکی بهتر، یا ماکزیمم دهانه دیافراگم سریع F2.8 جایگزین شود.

بیشتر تولیدکنندگان، لنزهای آپگرید شده همه منظوره ای را با گستره زوم توسعه یافته که برای دامنه وسیعی از سوژه‌ها مناسب است، برای لنزهای کیتشان ارائه می‌دهند. مانند این لنز سونی 16-105 میلیمتر

نمونه‌های دیگر: 16-85mm f3.5-5.6,17-55mm f2.8

زوم تله

لنز تله معمولا دومین لنزیست که کاربران آن را خریداری میکنند چرا که امکان نزدیکی بیشتر به سوژه و کلوزآپ را فراهم میکند و مناسب برای عکاسی از وقایع ورزشی ، حیات وحش و بازی کودکان می باشد.

لنزهای تله نظیر نیکون 55-200mm امکان نزدیکی به سوژه را فراهم میکنند.

لنزهای معمول : 55-200mm f4.5-5.6,75-300mm f4-5.6

سوپر زوم

سوپرزوم ها لنزهای همه منظوره ای (all-in-one) هستند که محدوده کاملی از فواصل کانونی را از واید متوسط تا تله فوتو بلند پوشش می دهند. این لنزها دامنه تحت پوشش یک لنز کیت به علاوه یک لنز زوم تله فوتو را یکجا جمع می کنند و بنابراین یک لنز خوب همه منظوره مسافرتی را ارائه می دهند. هرچند کیفیت عکس به لحاظ فنی اغلب به خوبی دو لنز نامبرده به صورت مجزا نیست، اما برای بسیاری از کاربران، این کاستی با امکانات ایجاد شده توسط لنز جبران می شود.

واید انگل

لنز زوم وایدانگل زاویه دیدی فراتر از لنز زوم کیت فراهم می‌کند و به شما اجازه می دهد که از مناظر پهناور و عریض عکسبرداری کنید. لذا این لنز انتخابی رایج برای عکسبرداری از مناظر، معماری، و محیط های بسته می باشد.

ماکرو

اصطلاح “ماکرو” در تعریف لنزی به کار برده می شود که توانایی بالای فوکوس از نزدیک را داراست و به شما اجازه می دهد که از سوژه های کوچکی مانند حشرات یا گل ها عکسبرداری کنید. بعضی از لنزهای زوم در نامگذاریشان از اصطلاح “ماکرو” استفاده می کنند تا توانایی فوکوس از فواصل نزدیکتر از حد معمول را نشان دهند، اما لنزهای ماکرو واقعی معمولا فاصله کانونی ثابت دارند. به طور کلی، با داشتن فاصله کانونی بیشتر، شما می توانید از سوژه تان دورتر باشید. (نیکون این لنزها را “میکرو” می نامد.)

لنزهای پنکیک

کلمه “پنکیک” در تعریف لنزهای باریکی به کار می رود که با هدف کوچک کردن اندازه کلی دوربین و لنز ساخته شده‌اند. این لنزها اخیرا به عنوان لنز شایعی برای دوربین های بدون آینه تجدید حیات یافته اند، ولی برای SLR ها نیز موجودند (به ویژه برای پنتاکس).

سه لنز پنکیک باریک از المپیوس، سامسونگ و پنتاکس.

پرایم سریع

لنزهای پرایم سریع در همه فواصل کانونی، از وایدانگل تا اولترا تله فوتو، ارائه می شوند. اما آنچه بین تمامی آنها مشترک است، امکان جذب نور بیشتر ( بخاطر دیافراگم باز) و کیفیت اپتیکی بهتر است. این دسته لنزها که زمانی در معرض انقراض بودند در سال های اخیر تجدید حیات یافته اند و مسلما محبوب ترین آنها 50mm f1.8 و نمونه گران قیمت تر آن یعنی 50mm f1.4 می باشد. این لنزها روی دوربین های دارای سنسور APS-C برای ثبت یک تله کوتاه در زیر نور طبیعی مناسبند.