فناوری لرزش گیر دست

فناوری لرزش گیر دست

آیا برای شما هم پیش آمده که در حین عکسبرداری به دلیل لرزش دست ، تصویر گرفته شده تار و خراب از آب در آمده باشد ؟ عکاسان حرفه ای برای حل این مشکلات راهکارهای مختلفی برای خود دارند که متأسفانه بطور کامل و همیشگی راهگشا نیست.

از جمله ترفندهایی که پیش رو دارند استفاده از سرعت شاتر، دیافراگم، ایزو و غیره می باشد . حتی در بعضی مواقع استفاده از فلاش برای نوردهی بیشتر و تنظیم موارد گفته شده می باشد ولی همانطور که گفته شد هیچ کدام از موارد ذکر شده صددرصد کارا نیست ، از طرفی تنظیم آنها بعلت زنجیره وار بودن، نیاز به دانش عکاسی و تجربه بالا دارد.

حتی عکاسان حرفه ای هم در شرایطی قرار می گیرند که نمی توانند خطای ایجاد شده در اثر لرزش دست یا حرکت را کاملا از بین ببرند.  از اینرو به استفاده از لنزهای خاص و بعضاً استفاده از فناوری لرزش گیر در دوربین های خود مایل می شوند. از جمله مشکلاتی که گاهاً با آن مواجه هستند در حین استفاده از لنزهای تله و عکسبرداری از فاصله های دور یا با زوم است. گفتنی است یکی از مواقعی که لرزش دست به وضوح مشهود می شود استفاده از زوم است. البته در این مورد استفاده از پایه دوربین برای لرزش گیری راهگشا خواهد بود ولی حمل سه پایه دوربین به دلیل حجیم بودن در همه جا ممکن نیست.

فناوری لرزش گیر دوربین ها از مدتها قبل در حال مطالعه و تکمیل بوده و امروزه شاهد آن هستیم که دوربین های جدید توان مقابله با نقیصه لرزش را تا حد بالایی دارا می باشند. اگر سیر حرکت و پیشرفت تکنولوژی لرزش گیر دست را دنبال کرده باشید می دانید که طراحان دوربین ها از ابزارهای مختلفی برای غلبه به لرزش بهره جسته و حالتهای مختلفی را در دوربین ها و لنزها پیاده کرده اند.

البته تمامی سیستم های لرزش گیر پیاده شده در جای خود کارامد و مفید بوده اند. ما در این مقاله سعی می کنیم تا بطور کاملا ساده و خلاصه و دور از هرگونه توضیحات تخصصی پیچیده ، شما را با این فناوری جالب لرزش گیر آشنا کنیم.

 قبل از شروع این مطلب ذکر این نکته خالی از لطف نیست که این تکنولوژی محدود به دوربین های عکاسی نبوده و از حوزه فیلمبرداری و دوربین های فیلمبرداری گرفته تا صنعت هوافضا و تسلکوپ های نجومی رد پای این فناوری به وضوح دیده می شود.

لرزش گیر اپتیکال

شاید دانستن این نکته برای عکاسان نیمه حرفه ای بسیار جذاب باشد چرا که شما می توانید با فناوری لرزش گیر یا همان تثبیت عکس ، سرعت عکس گرفتن خود را با دقت بالا ، دو تا چهار پله آهسته تر انجام دهید یعنی اگر برای موردی خاص باید با سرعت شاتر 1-500 عکس بیاندازید ، با استفاده از لرزش گیر دست می توانید سرعت شاتر خود را به نصف یعنی 1-250  کاهش دهید و حتی کمتر !

البته تثبیت عکس فقط در موارد جزئی نظیر لرزش دست کارایی دارد یعنی هنگامی که سوژه در حال حرکت سریع است یا در هنگام حرکت ناگهانی و شدید دوربین کارایی خود را از دست می دهد.

به همین دلیل حوزه ی این فناوری ، پا را از این مرز فراتر گذاشته و سیستم لرزش گیر اپتیکال را بعنوان یکی از مکمل های اصلی قرار داده است.

لرزش گیر اپتیکال در هر دو نوع دوربین (عکاسی و فیلمبرداری) کاربرد دارد. مکانیزم عملکرد آن سیستمی پیچیده است ولی بطور کلی عملکرد این نوع لرزش گیر با تغییر دادن و جابجایی های ریز عدسی ها در لنز می باشد. این تکنولوژی بر پایه لنز بوده به همین دلیل با نام اپتیکال شناخته می شود.

هدف از استفاده آن، تثبیت تصویر تابانده شده بر روی سنسور است قبل از اینکه سنسور دوربین ، نورهای تابیده شده را به اطلاعات دیجیتالی تبدیل کند.

یعنی خود لنز وظیفه ی تثبیت کردن تصویر و آماده سازی آن برای سنسور را بر دوش می کشد تا سنسور ، تصویری صحیح و بی نقص را ثبت کند.

لرزش گیر دیجیتال

این نوع لرزش گیر در ابتدا برای دوربین های فیلمبرداری درنظر گرفته شد. این نیاز از آنجا احساس شد که بطور مثال شما قصد فیلمبرداری در حال دویدن را داشتید. نتیجه کار معلوم بود. فیلمی که در مانیتور یاتلویزیون دیده میشد جز سرگیجه چیزی برای بیننده به همراه نداشت.

مکانیزم عملکرد لرزش گیر دیجیتال اینگونه است که تصویر دیجیتالی را فریم به فریم بررسی کرده تا حرکت و انحراف آنرا از بین ببرد. یعنی از پیکسل هایی که در حاشیه ی فریم قرار دارند استفاده می کند تا دیوار حائلی را برای لرزش های منحرف کننده ی تصویر ایجاد کند. البته این نوع لرزش گیر برای جلوگیری از نویز تصویر نیست ولی در مواقعی خاص می تواند تا حد کمی (فقط در مرزهای تصویر) به کمک این حوزه هم بیاید.

بعضی از سازندگان دوربین های عکاسی دیجیتالی از این امکان در طراحی های خود بهره برده و دوربین هایی با لرزش گیر دیجیتال روانه بازار کرده اند. البته نکته هایی هم در مورد آن وجود دارد. این نوع لرزش گیرها در دوربین های عکاسی برای لرزش دست یا حتی برای عکسبرداری از سوژه های با حرکت آهسته می تواند مفید باشد ولی نباید از نویزی که روی تصاویر می اندازد غافل شویم.

تصاویر گرفته شده حین لرزش دست یا حرکت آهسته سوژه دارای نویز بوده و در اصطلاح عکاسان شارپ نیست. این نکته شاید برای خیلی از حرفه ای ها و نیمه حرفه ای ها مسئله ی مهمی باشد لذا ممکن است لرزشگیر اپتیکال را مهم تر از لرزشگیر دیجیتال بدانند که البته نظر درستی هم است.

انواع دیگری در خانواده ی لرزش گیر ها وجود دارند از جمله لرزشگیر هایی که بر پایه لنز یا لرزش گیرهایی که بر پایه سنسور  هستند .یکی از مشخصه هایی که برخی دوربین هایی که لرزش گیر بر پایه سنسور دارند استفاده از ژایرسکوپ می باشد.

یکی از موارد استفاده ی این  لرزش گیر زمانیست که می خواهیم در یک وسیله ی در حال حرکت اقدام به تصویر برداری کنیم. گفتنی ست که ژایروسکوپ درون دوربین وظیفه پایدار نگه داشتن لنز و سنسور را دارد. توضیح این سیستم نیاز به توضیح ژایرسکوپ دارد که خود ، نیازمند مطلبی تخصصی و طولانی است ولی ما بطور خلاصه یکی از حالتهای آنرا برای شما توضیح می دهیم.

سیستمی که اخیراً در حال گسترش است Sensor shift  نام دارد. همانطور که گفته شد درون اینگونه دوربین ها ژایرسکوپی وجود دارد که اطلاعات حرکت را Encode کرده و به Actuator  های سنسور می فرستد. این حرکت دهنده ها ، سنسور را متناسب با اطلاعاتی که دریافت کرده اند حرکت می دهند تا تصویر بصورت کامل و صحیح روی آن قرار بگیرد.

 همانطور که می دانید لنزهای پیشرفته سایز و وزن بیشتری دارند. بطور مثال یک لنز مجهز به لرزشگیر اپتیکال پیچیده تر و سنگین تر از همان لنز بدون لرزشگیر است.پس واضح است که مزیت اینگونه دوربین ها در چیست.

شما با دوربین هایی که سنسور متحرک دارند  قادر خواهید بود بدون در نظر گرفتن اینکه از چه لنزی استفاده می کنید همواره دارای سیستم لرزشگیر دست باشید. پرواضح است که این دوربین ها شما را از پرداخت هزینه های بسیار بالا برای تعویض یا خرید لنزهای مجهز به این تکنولوژی و همچنین از سنگین کردن وزن دوربینتان نجات می دهند.